Ιδιότητες Χρωμίου

Το χρώμιο παίζει καθοριστικό ρόλο στην σύνθεση των πρωτεϊνών, των λιπών και της χοληστερόλης, έχει δε το σπουδαιότατο ρόλο να ενεργοποιεί τα ένζυμα που λαμβάνουν μέρος στο μεταβολισμό της γλυκόζης. Τόσο ο διαβήτης, όσο και η υπογλυκαιμία οφείλονται συχνά σε ανεπάρκεια χρωμίου.

Διάφορα πειράματα έδειξαν ότι τα συμπληρώματα χρωμίου αυξάνουν την ανοχή στη γλυκόζη, τόσο σε μια μερίδα διαβητικών, όσο και σε άτομα με μειωμένη ανοχή στη γλυκόζη.

Αν και όλες οι μορφές τρισθενούς χρωμίου έδειξαν ότι έχουν ευνοϊκή επίδραση στην ανοχή στη γλυκόζη, στο μεταβολισμό των λιπιδίων του αίματος και στην αξιοποίηση της ινσουλίνης, όμως η καλύτερη μορφή ενώσεων χρωμίου είναι εκείνη που περιλαμβάνεται στον παράγοντα GTF (Glucose Tolerance Factor / Παράγων Ανοχής Γλυκόζης). Ο παράγων αυτός, του οποίου η σύνθεση δεν έχει προσδιοριστεί επακριβώς, συνίσταται από τρισθενές χρώμιο συνδεδεμένο με νιασίνη και αμινοξέα (συνήθως γλυσίνη, κυστεϊνη και γλουταμινικό οξύ). Το πικολινικό χρώμιο, το πολυνικοτινικό χρώμιο και το χρώμιο οργανικά συνδεδεμένο με μαγιά είναι οι μορφές χρωμίου που συνήθως περιέχονται στον παράγοντα GTF (GTF Chromium).

 

Χρώμιο και Διαβήτης

 

Διάφορες μελέτες έχουν δείξει ότι ένας αριθμός διαβητικών ανταποκρίνεται στις θεραπείες με χρώμιο, κυρίως εκείνοι των οποίων τα τεστ ανοχής στη γλυκόζη δείχνουν ελαφρές μόνο αποκλίσεις από το κανονικό.

Συνήθως μια θεραπεία με GTF chromium, σε συνδυασμό με κατάλληλη δίαιτα και πρόγραμμα φυσικής άσκησης δίνει την δυνατότητα στους ιατρούς να μειώσουν τις ενέσεις ινσουλίνης σε διαβητικούς τύπου 1 και να μειώσουν ή να σταματήσουν τα φάρμακα σε διαβητικούς τύπου 2 (μη εξαρτώμενους από ινσουλίνη). Σύμφωνα με το Ερευνητικό Διατροφικό Κέντρο των ΗΠΑ, το χρώμιο είναι δυνατόν να λειώσει το επίπεδο ζαχάρου στο αίμα τόσο αποτελεσματικά, όσο τα συνταγογραφούμενα φάρμακα, χωρίς τις παρενέργειες τους.

Ας σημειωθεί ότι το χρώμιο ασκεί ρυθμιστικό ρόλο και στους υπογλυκαιμικούς, αυξάνοντας στην περίπτωση αυτή το ζάχαρο του αίματος.

 

 

Το χρώμιο είναι ευεργετικό για την καρδιά, γιατί μειώνει την κακή χοληστερίνη και τα τριγλυκερίδια, ενώ αυξάνει την καλή χοληστερίνη. Αυτό μειώνει τους κινδύνους καρδιακής προσβολής, αλλά και εγκεφαλικού επεισοδίου.

 

 

Το χρώμιο μπορεί να βοηθήσει τους μετρίως παχύσαρκους να χάσουν βάρος, ιδίως αν ενταχθεί σε πρόγραμμα προσέγγισης διατροφής και άσκησης.

Σύμφωνα με μια μελέτη στο San Antonio των ΗΠΑ, 154 μετρίως παχύσαρκα άτομα, (25% πάνω από το ιδανικό βάρος), έλαβαν καθημερινά 200-400mcg χρωμίου.

Σε 7 μέρες η ομάδα που έπαιρνε το χρώμιο έχασε σχεδόν δύο κιλά λίπος, χωρίς καμία αλλαγή στη διατροφή ή στην άσκηση, ενώ η άλλη ομάδα, (ομάδα Placebo) που δεν έπαιρνε το χρώμιο έχασε μόνο 181 γραμμάρια.

 

 

Μεγάλα τμήματα του πληθυσμού, (70%-90%), στις αναπτυγμένες χώρες υποφέρουν από ανεπάρκεια χρωμίου. Μεγαλύτερο κίνδυνο παρουσιάζουν όσοι καταναλώνουν σημαντικές ποσότητες ζάχαρης, είτε από εμφανείς (π.χ. γλυκίσματα), είτε από μη εμφανείς πηγές (π.χ. σόδες και αναψυκτικά, σάλτσες, γεύματα δημητριακών).

Σύμφωνα με πολλούς ερευνητές, στην ανεπάρκεια χρωμίου οφείλονται πιθανόν οι επιδημικές διαστάσεις που έχει λάβει ο διαβήτης στις αναπτυγμένες χώρες.

 

 

Αν και το χρώμιο αυξάνει την αποτελεσματικότητα της ινσουλίνης, εν τούτοις δοσολογίες άνω των 1000mcg, επί καθημερινής βάσης, μειώνουν τη δράση της ινσουλίνης και μπορεί να είναι τοξικές για το συκώτι και τα νεφρά.

Η χρήση του χρωμίου για την αντιμετώπιση του διαβήτη θα πρέπει να γίνεται υπό ιατρική παρακολούθηση, ώστε να λαμβάνονται υπόψη όλοι οι παράγοντες που έχουν σχέση με την πάθηση και τη θεραπευτική αγωγή.